Λουκουμένιος (μέρος 2ο)
Κρύο παιδιά! Πολύ κρύο. Μπαίνει ο χειμώνας σιγά σιγά. Εγώ στη βάση μου ωστόσο. Στο Δέντρο μου. Καλά ε΄;Πόσο κόσμο γνώρισα αυτές τις μέρες δεν λέγεται. Όλοι ερχόντουσαν να απολαύσουν τις τελευταίες ηλιόλουστες μέρες,κι εγώ το επίκεντρο όπως πάντα. Αυτή όμως που περίμενα δεν ήρθε. Γιατί άραγε;; Χμμ! Να την δικαιολογήσω ή να σκεφτώ καχύποπτα και να πιστέψω οτι απλά μου είπε ψέμματα; Αν ήταν να μην έρθει γιατί να μου έδινε υπόσχεση; Πόσο κακοί μπορεί να είναι οι άνθρωποι; Καλά κάνω και δεν τους εμπιστεύομαι. Παρ'όλη την απελπισία που μου έχει προκαλέσει το γεγονός οτι δεν έχει έρθει, μου λείπει η παρουσία της. Αλλά μήπως είμαι υπερβολικός μωρέ; Τρείς ημέρες έχουν περάσει, ίσως είναι νωρίς. Ας ηρεμήσω, για την ώρα περιμένω μια φίλη απο τα παλιά. Καθώς τότε που περιπλανιόμουν την είχα βρε νεογέννητη στα σκουπίδια να παλεύει για την ζωή της και την έσωσα. Τρικολόρ το όνομά της, (αφού η γούνα της αποτελείται απο 3 διαφορετικά χρώματα). Ήμουν ο σωτήρας και ο νονός της όπως καταλά